سلام ما بــه مــدینـــه به قبلــۀ جــانش

ســـلام مــا بــه رســول لله و گلستــانش
سلام ما به حریمی که مهبط وحی است

کـه جبـرئیل امین خـادم است و دربانش
سـلام مــا به گلستـان سبـــز اهل البیت

سـلام مـا بـه بقیـع و قبـور ویــرانش
سلام ما به جگــر گوشــۀ رسـول الله

به فاطمـه به شکوه و به قبـر پنهانش
سلام ما به علی و بــه غُـربت و قَـدرش

به جان و قلب صبور و به اشک چشمانش
سلام ما به امـامی که تیـر باران شد

سلام مـا به مــزار بــه خاک یکسانش
سلام ما بــه دل داغـدیـدۀ سجّــاد

به سجده های طویل و به چشم گریانش
سلام ما به امــامی که بـاقرالعلم است

درود مـا بـه گهـُـرهــای نـاب و غلطـانش
سلام ما به گل صـادقی که گلشن دیـن

هماره سبز شد از چشمه های عرفانش
سلام ما به مــزار غـَـریب اُمّ بنیـن

به مادری که شرر داشت جان سوزانش
اگر ضــریح نــدارد قبـور این پاکـان

قلـوب شیعـه بــود بقعـۀ فـروزانش
برای خانۀ خورشیـد شمـع لازم نیست

که روشـن است همیشـه ز نور یزدانش
مدینـه همره عشـاق خـویش جا دارد

تمـام عمــر بگـرینـد بر غـریبـانش
چه میـزبـانی گرمی کنـد رسـول الله

از آن کسی که شـود در مدینه مهمانش
به یاد فـاطمه و غــربت علی همه عمر

گلاب اشک «وفایی» چکـد به دامانش
#حاج_سید_هاشم_وفایی