?| آیت الله مجتهدی ره میگفتن:

یکی از داش مشتی ها چند سال پیش رفته بود مکه،

 رو به روی خانه خُدا به خُدا می گفت خدایا ما در تِهران

 نُخود و لوبیا را با آشغال هایش می خریم،

 ما هم آشغال هستیم و به مکه اومدیم،

 تو ما رو هَمراهِ خوب ها بِخَر

خدا اینها را دوست داره،

خدا ناله یِ بنده یِ گنهکار رو 

از ذکرِ  “سبحان الله و لااله الا الله” که دیگران می گن

 بیشتر دوست داره، نیمه شب گریه می کنه

 که خدایا مرا می آمرزی یا نمی آمرزی؟

 خُدا به حضرتِ داود می فرماید: که به این بنده ها

 بِشارت بده که گناهانتان را می بخشم و عفو می کنم…

|حرف حق|