​?یک بار که ابراهیم هادی مجروح شد و او را به منزل آوردند؛ علامه جعفری خواست به ملاقات ایشان برویم. 
⚡علامه به ابراهیم فرمودند: وظیفه دانستیم که به شما سر بزنیم، شما جانتان را در این راه گذاشته اید. هر بار شما 

می آمدید و درس می گرفتید امروز نوبت من است که از شما درس بگیرم.

? ابراهیم گفت: استاد نفرمایید. ما خاک پای شما هستیم. استاد، ما توی جبهه به خیلی از مسائل یقین پیدا 

می کنیم. 
⭕بعد دستش را شبیه یک دایره کرد و گفت : اگر دنیا مثل این کره باشد، امام زمان مانند این دست من؛ به دنیا احاطه دارد. خداوند نیز بر تمام دنیا شاهد و ناظر است. 
?علامه در سکوت به این تعابیر زیبای ابراهیم فکر می کرد. 
?چقدر عرفانی شده بودی برادر که علامه بزرگ جعفری تو را اینگونه بزرگ و استاد خود می دانست.

یازهرا