نانوایی محل بسته بود و برای خرید نان باید مسافت  زیادی را طی می‌کردیم.

به محسن که تازه از راه رسیده بود، گفتم: «مادر جان! نانوایی بسته بود؛
می‌ری یه جای دیگه چند تا نون بگیری؟»

گفت: «بله، چرا که نه؟»

بعد موتورش را گذاشت داخل حیاط و کیسه را از من گرفت.

پرسیدم: «چرا با موتور نمی‌ری؟» گفت: «پیاده می‌رم. موتور مال خودم نیست؛  بیت الماله».
•| #شهید_محسن_احمدزاده